Geography and History of Ames

Contemporary heritage in Santiago de Compostela « Atrás    

Título

Facultade de medicina e ododntoloxía de Santiago de Compostela

 

Antón Abalo Santamaría, Eduardo Castelo Corral, Iago Álvarez Gómez, Jairo Barreiro Brea · 27 febrero 2023 15:45


Localización do elemento
Parada # Nombre Descripción Latitud Longitud
1 Facultade de medicina 42,882540281 -8,545456165

Nós no elemento histórico

Imaxes do elemento

Imaxes do elemento

Imaxes do elemento

Imaxes do elemento

Explicación en vídeo

Contexto histórico
A Facultade de Medicina foi construída entre 1910 e 1928, anos nos que a nivel global tivo lugar a Primeira Guerra Mundial e anos despois as súas terribles consecuencias consecuencias. Formouse a Sociedade de Nacións, para evitar outro desastre como foi este conflito. En relación aos países Rusia pasou a ser a Unión Soviética, coa ideoloxía marxista de Lenin; Estados Unidos seguiu o seu desenvolvemento económico; en Alemaña tras a dureza do tratado de Versalles desenvolvíase o coñecido Espírito de Versalles; en Francia está época caracterízase por un gran descontento e unha gran inestabilidade económica e Xapón estendía o seu dominio por Asía.
A nivel nacional ao comezo está vixente o reinado de Alfonso XIII, co que volven os intentos de expansión coa toma de Marrocos, aínda que o control sobre esta zona non lle achegaba ningún beneficio e ademais supoñía unha perda de soldados. Polo que a crise económica e o desencanto provocan as revolucións de 1909 e 1917. Finalmente tras o desastre Annual en 1921 as tropas españolas retíranse en Ceuta e Melilla. A neutralidade de España na Primeira Guerra Mundial non evita que a finais dos anos 10 o país atópese en plena crise. A guerra colonial, a crecente organización da esquerda en partidos e sindicatos revolucionarios como a anarquista Confederación Nacional do Traballo (CNT), e a depresión económica que afecta a toda Europa conducen a España a unha crise de goberno que termina co golpe de estado do xeral Primo de Rivera en 1923, apoiado polo rei. O ditador impón un goberno totalitario que restrinxe as liberdades políticas e as demandas proletarias para conseguir unha recuperación económica. Logra estabilizar o país alcanzando acordos con estamentos tan distintos como os socialistas da Unión Xeral de Traballadores (UXT), os militares tradicionalistas e a institución monárquica.
En Galicia, a sociedade caracterízase pola concentración do poder económico en sectores minoritarios, un sistema agrícola toda vía feudal e unha crecente emigración. Ademais créanse diferentes asociación agrarias que concentran as protestas sociais, a máis destacada foi a Liga Agraria de Acción Gallega. Pero o máis salientable deste período foi a evolución do galeguismo ao nacionalismo que provoca un maior uso do galego. Para divulgar, defender, divulgar e cultivar este sentimento e idioma créanse as Irmandades da Fala que crean a revista A Nosa Terra. Forman parte desta asociación: Noriega Varela, Ramón Cabanillas, Vicente Risco ,Ramón Otero Pedrayo,... En 1918 prodúcese a I Asmablea Nacionalista Galega na que se acordou a reivindicación da autonomía integral.

Patrimonio material
A Facultade de Medicina encóntrase na calle San Francisco, que está situada entre a Praza do Obradoiro e o Convento e Igrexa de San Francisco. Antes da súa construción nesta zona encontrábanse varias casas que por mor deste edificio tiveron que ser derribadas.
Ten un estilo eclesiástico decimonónico, que ten claras influencias renacentistas e clásicas. Ten unha fachada dividida en dúas plantas separadas por unha cornisa nas que se aprecia un dobre pórtico. Destaca á abundancia de frontóns que se sitúan encima de cada fiestra e dous na entrada principal. Un de maior tamaño que se sitúa na planta superior da fachada e outro, de menor tamaño,na planta inferior. Podemos observar unha gran simetría en todo o edificio en relación as columnas, fiestras e portas.
Unha vez dentro a facultade divídese en cinco niveis e consta de nove aulas. Ao entrar pola porta podemos ver unhas escaleiras de mármore e o busto de Roberto Novoa ( un recoñecido médico).

Patrimonio inmaterial
Ao ser un edificio cunha antigüidade duns 100 anos, transmite aquela sensación de atoparte plenamente na zona vella da cidade, inda que nos arredores véxanse tendas, edificios ou vehículos sentes coma se realmente seguises naquela época.


Título

A Alameda cos elementos realizados en Sargadelos.

 

Adrián Capeáns Sanluis, Mario Capeáns Rial, Martín González Mirás · 25 febrero 2023 11:30


Localización do elemento
Parada # Nombre Descripción Latitud Longitud
1 Palco de Musica Palco de musica feito de ferro na fundición de Sargadelos antes de se combertera nunha fabrica de ceramica. 42,877108070 -8,547926545

Nós no elemento histórico

Nós no elemento histórico

Imaxes do elemento

Imaxes do elemento

Explicación en vídeo

Contexto histórico
A Alameda de Santiago de Compostela foi construida entre 1835 e 1850 coa intención de crear un espazo onde os compostelanos puidesen pasear e facer algo de vida social con amigos e coñecidos.
Este espazo foi crecendo pouco a pouco coas suas reformas ata chegar aos 85.000 metros cadrados que ten na actualidade

Patrimonio material
Este lugar podese dividir en tres partes:
O palco de música, as suas caracteristicas son.
• Ten unha forma octogonal .
• É de estilo modernista.
• Consta dunha base de granito rematada por unha estrutura de ferro forxado, na que hai diversidade de elementos musicais. • o estado de conservación é moi bo
• A construción remóntase a 1896 (Construída por Daniel García Vaamonde, tras realizar algunhas modificacións nun proxecto anterior de Ramón Vieites Castromán.
• No ano 2006 foi rehabilitado e restaurado
• Atópase en: No Parque da Alameda
• A música, en forma de dous concertos da Banda Municipal, do Rexemento de Infantería de Zamora ou doutras dúas agrupacións completadas dende o século XIX, tanto as andainas como as celebracións que teñen lugar na Alameda; Foi especialmente apreciado como acompañamento da andaina e por iso até ben entrou no século XX ou se publicou na prensa o programa diario das actuacións.
Esta etapa é -como outras moitas escenificadas nos concellos galegos do século XIX e principios do XX- demostra a afección do público pola música, sobre todo nos días de festa, e tamén é un indicador da multitude de agrupacións musicais que existen dende finais do século XX. o século XIX e que Non son berce dalgunhas aínda existindo hoxe. É o caso da Banda do Hospicio de Santiago (1849) que é o epítome da mancomunidade municipal e é unha das máis antigas de Galicia.
O segundo elemento desta localización són:
Banco acústico: ten a finalidade de que dúas persoas podan sentarse en cada un dos seus extremos e, a pesar de estar a catorce metros, escoitar perfectamente as súas palabras.
A creación de este banco se remonta a 1914 en pleno período de expansión da Alameda de Santiago.Mariano Fernández Rangel deseñou a obra, que custou 900 pesetas e que rematou en dous anos, en 1916.
lugar de encontro dos namorados que non querían ser vistos xuntos en público ou aos que non se lles permitía estar xuntos.
• No Paseo da Ferradura da Alameda de Santiago atópase unha das estatuas máis emblemáticas de Valle-Inclán: a do escritor sentado nun banco co brazo dereito cruzado sobre o peito.
A estatua foi un encargo da Universidade de Santiago de Compostela (USC) e do Concello e realizada en bronce polo escultor César Lombera.
• No Salón Central da Alameda hai tres pasarelas separadas por bancos de pedra con respaldo de ferro.
• Xusto detrás do palco de música, hai un banco semicircular de pedra co seu asento orientado ao salón central.
O ultimo elemento son:
As verxas que están feitas de ferro fundido, estas foron fundidas en Sargadelos antes de que o conxunto fose convertido nunha fábrica de cerámica.




Patrimonio inmaterial
A orixe do parque da Alameda remóntase ao primeiro terzo do século XIX, cando se construíu un xardín máis pequeno que o actual, pechado por un portalón. As obras comezaron en 1835. A Alameda estaba dividida en varias avenidas, sendo a principal o Salón Central.
No Salón Central da Alameda hai tres pasarelas separadas por bancos de pedra con respaldo de ferro, fundidos en Sargadelos antes de que o conxunto fose unha fábrica de cerámica. Estes tres paseos estaban divididos segundo as clases sociais que percorrían por eles e ninguén se atrevía a cambiar de territorio a non ser que ascendesen á escala social.
Por outra parte respeto a o obxeto central do traballo o placo da musica foi un auténtico atractivo para a xente que visitaba a Alameda e a Banda Municipal de Música actuaba alí todos os domingos. O posterior desuso foi menoscabando a súa seguridade polo que unha Corporación, para evitar perigos, decidiu desmantelar a cuberta e as súas columnas para que se mutilase un dos seus elementos de resonancia máis importantes.
Para rematar xusto detrás do palco de música, hai un banco semicircular de pedra co seu asento orientado á sala central. Este banco ten a particularidade de que o seu respaldo tamén é de pedra e transmite o son das palabras cunha claridade impresionante dun extremo ao outro. Esta particularidade era o motivo de xogos e rebumbios entre o alumnado, xa que calquera conversación entre amantes que se mantiña en calquera punto do banco era escoitada polo resto da xente sentada nel, moitos segredos eran compartidos por persoas de fóra. Se algunha vez sentas neste banco, recorda que a privacidade non está garantida o máis mínimo.




Título

Estatua De Rosalía De Castro

 

Javier Alejandro Gonçalves Moros, Laura Mojón Villares, Rosalía Monasterio Cuesta, Sara Gómez López · 26 febrero 2023 01:41


Localización do elemento
Parada # Nombre Descripción Latitud Longitud
1 Estatua de Rosalía de Castro A estatua conta coa escultura da figura de Rosalía como elemento principal,vese como esta sentada e apoia a súa cabeza na man, xusto debaixo vemos dúas placas, unha delas ten o nome de Manuel Murguía e Rosalía e a outra fai referencia a quen vai dirixido o monumento e o lugar onde está.Aos laterais temos o nome das obras importantes de Rosalía como Follas Novas e Cantares Gallegos.Na parte traseira temos outra escultura pero esta é de Rosalía e Murguía, xusto debaixo ten unha placa cun poema debaixo. O monumento tamén ten varias placas facendo alusión a lugares dos dous ou grupos nos que se lles recoñecía. En canto ao xardín é bastante colorido polas flores que o adornan e tamén conta con pedras que lle dan moita armonía a estatua. 42,877538000 -8,550470000

Nós no elemento histórico

Imaxes do elemento

Imaxes do elemento

Imaxes do elemento

Imaxes do elemento

Imaxes do elemento

Imaxes do elemento

Imaxes do elemento

Imaxes do elemento

Explicación en vídeo

Contexto histórico
Esta estatua está ubicada no paseo da Herradura no parque da Alameda,foi inaugurada en 1917 nas festas do Apostol e os seus creadores son Isidro de Benito e Francisco Cribillés.
A estatua e unha homenaxe a Rosalía de Castro tanto pola súa figura e obras como para conservar a súa memoria e as súas obras.

Patrimonio material
A estatua conta coa escultura da figura de Rosalía como elemento principal,vese como esta sentada e apoia a súa cabeza na man, xusto debaixo vemos dúas placas, unha delas ten o nome de Manuel Murguía e Rosalía e a outra fai referencia a quen vai dirixido o monumento e o lugar onde está.Aos laterais temos o nome das obras importantes de Rosalía como Follas Novas e Cantares Gallegos.Na parte traseira temos outra escultura pero esta é de Rosalía e Murguía, xusto debaixo ten unha placa cun poema debaixo. O monumento tamén ten varias placas facendo alusión a lugares dos dous ou grupos nos que se lles recoñecía.
En canto ao xardín é bastante colorido polas flores que o adornan e tamén conta con pedras que lle dan moita armonía a estatua.

Patrimonio inmaterial
O monumento conta con moitas placas nelas aparecen os nomes de obras famosas da poetísa e tamen un poema dela, así como o seu recoñecemento en demais lugares como se indica nestas placas, isto aporta máis sentido aínda ao concepto da memoria de Rosalía e da conservación das súas obras así como a súa importancia.


Título

The whispers or lovers bench

 

Celia Gesto Calvo, Gabriela López Abrego · 26 febrero 2023 12:12


Localización do elemento
Parada # Nombre Descripción Latitud Longitud
1 Banco de los susurros secretos Banco semicircular 42,877261875 -8,548038527

Nós no elemento histórico

Nós no elemento histórico

Imaxes do elemento

Imaxes do elemento

Imaxes do elemento

Imaxes do elemento

Explicación en vídeo

Contexto histórico
This bench was made in 1914, (the same year the world war one started) by Mariano Fernández Rangel, a municipal architect and it took 2 years to finish it.

Patrimonio material
This structure is 14 meters long and 5 matters depth,behind the kiosk, it is made with granite, hence its mechanism, the sound bounce from one side to the other, which is an effect called the gallery of whispers, although if you walk away from the bench you can´t hear anything. It was made in la Alameda, in Santiago de Compostela. Surrounding the bench there is a great variety of trees, which are also found throughout the park, some examples may be elm, oak, hackberry, lime, mulberry or plane tree... In the middle of the bench there is a shield with the symbol of Galicia between others. We didn´t saw any flowers because it was winter but in summer and spring there are a lot of different native flowers behind it.

Patrimonio inmaterial
The acoustic bench is also called by the whisper or lovers bench the first one is just because you can hear what the other person is saying despite being in the other corner, in addition the message arrives with the same intensity that was send, the second name it receives is due to the people from around thought is was made for the lovers which could talk to each other without having to be seen in public together, in there people would enjoy music from the municipal bands also. The bench has a rough texture because it is made of granite with tiny holes in all the bench.


Título

FACULTADE DE XEOGRAFÍA E HISTORIA

 

Carolina Díaz Oíza, Iker Galarza Ortega, Miguel Labandeira Ameijeiras, Roi Dorrego Núñez · 21 febrero 2023 10:13


Localización do elemento
Parada # Nombre Descripción Latitud Longitud
1 Facultade de xeografía e historia Edificio neoclásico 42,878747062 -8,541593598

Nós no elemento histórico

Imaxes do elemento

Imaxes do elemento

Imaxes do elemento

Imaxes do elemento

Imaxes do elemento

Imaxes do elemento

Imaxes do elemento

Explicación en vídeo

Contexto histórico
O Rey Carlos III expulsa aos Xesuítas de todo o territorio español polo que os tres edificios que dita compañía tiña na cidade pasan a formar parte da USC que instala a súa sede principal no que foi o fogar desta orde. A Facultade de Xeografía e Historia da Universidade de Santiago de Compostela foi fundada en 1495.
Na primeira metade do século XX acolleu a Facultade de Dereito (na planta baixa), a de Filosofía e Letras (sección de Historia) na primeira planta (onde tamén se sitúa o Paraninfo) e a de Ciencias (sección de química) na terceira ( cuxos laboratorios estaban situados no faiado). A dependencia albergaba a Biblioteca Xeral e a Biblioteca América (hoxe estes edificios albergan a biblioteca da facultade).

Na segunda metade dese século, coas novas construcións no Campus Sur, o antigo edificio central converteuse na actual Facultade de Xeografía e Historia.

Patrimonio material
O edificio ten unha planta cadrada, arredor dun gran patio central construído con granito. A planta inferior ten unha galería cuberta con bóveda rebaixada mentres que os andares superiores teñen teitos rectos. A fachada neoclásica ten unha organización simétrica. Posúe dous corpos nos extremos decorados con pilastras grandes de orde xónica e fuste liso, e un corpo central con escalinata e pórtico de columnas iguais. Na parte superior hai un entaboado friso liso, sen decoración. As fiestras da primeira planta están alinteladas mentres que nas superiores cóbrense de arcos rebaixados.

No interior está o paraninfo decorado con frescos de José María Fenollera e Urbano González. Tamén, podemos destacar a preciosa Biblioteca América que garda algunha reliquia histórica.

Patrimonio inmaterial
Antes de adentrarnos neste edificio puidemos notar a rugosidade da vella fachada de pedra. Unha vez dentro da facultade percibimos unha olor a humidade, moi característico de Galicia. Ao visitar a ampla biblioteca as nosas pegadas facían un dististivo son das táboas de madeira rechiando. Estas sensacións demóstrannos a antigüidade da construcción que aínda perdura e se utiliza, debido a súa importancia como patrimonio.