KaleidoScapes

Geography and History of Ames

We Are All Migrants « Atrás    

Title
Sara Blanco é una migrante
 

Kasech Otero Blanco · 13 enero 2019 12:53


Family picture

Story
Sara é miña curmá, naceu en Santiago de Compostela onde residiu ata os 18 anos. Neste intre vive en Fuerteventura por mor do traballo. Ela é ilustradora e creadora de personaxes animadas .
Esta historia comezou cando ela era pequena. No seu tempo libre disfrutaba moito vendo películas de animación e debuxando. Logo de facer o Bacherelato Artístico, en Santiago de Compostela, marchou a Salamanca para seguir estudando Belas Artes no ano 2012. Despois de rematar o terceiro curso, 2015, decidiu mudarse a Valencia porque na facultade de Belas Artes desa cidade tiña a posibilidade de especializarse en ilustración e animación. En 2017 rematou a carreira e pasou o verán na casa familiar en Santiago tomando un descanso antes de ir a Madrid ano e medio, onde cursou un máster en animación. En outubro de 2018, con 25 anos, marchou cun contrato de traballo a Canarias, en concreto a Fuerteventura, nunha empresa de ilustración e animación.

Title
Celsa Míguez is a migrant
 

Adrián Vilariño Abelenda · 18 enero 2018 16:27


Family picture

Story
When my mother was one year, my grandparents emigrated to England because in Galicia they didn´t get a job. They moved to London and they left my mother with her parents. In London, my grandmum got a job as a Spanish's teacher in a High School, next to the Parliament. She and my grandad bought a house in Notting Hill and they had got a child. When I was two years old I met her. In 2015 my mum and I went to London and they enjoyed the travel because we visited a lot of places like London Eye, Big Ben, Portobello market or Buckingham Palace. Last year my grandmother, my grandfather and my uncle returned to Bertamiráns.

Additional pictures

Título

A chegada de Manuel Blanco e a sorpresa de Lorena Payno Blanco

 

Mateo Vázquez de Parga Payno · 9 noviembre 2022 19:24


Foto de familia

Historia
Os meus bisavós cando eran noivos vivían na Estrada. Tiveron unha filla que era a miña avoa. Eles querían ter unha vida e futuro mellor e decidiron emigrar en 1957 a Caracas (Venezuela) e a filla deixárona a cargo duns familiares na Estrada. En Venezuela, tiveron outra filla e como non tiñan diñeiro para coidala, mandárona nun barco a España, para que a coidaran os familiares que estaban ca outra. O meu bisavó empezou a traballar de camareiro e outros traballos e iba aforrando hasta que tiveron un negocio, unha droguería. O que máis lles chamou a atención de alí foi a cantidade de emigrantes de moitos diversos países. En 1968 os meus bisavós decidiron ir a España para ir a buscar as súas fillas e que se volveran todos xuntos a Venezuela. As fillas estiveron en contra diso porque xa tiñan toda unha vida aquí. Entón foron a un xuicio onde gañaron as fillas. Os meus bisavós tivéronse que volver enfadados sen elas. En 1992 decidiron volver a España e xubilarse, cando chegaron a casa onde vivía a súa familia tocaron o timbre, de ahí saliu miña nai, e dixólle a miña abuela que había dous persoas que preguntaban por ela. Nada máis velos lanzouse cunha aperta a eles e desde ahí empezaron a levarse ben, e retomaron a súa relación ata o día de hoxe.

Título

A migración de Isidro Fernández Freiria.

 

Martín Fernández Montañes · 4 noviembre 2020 19:11


Foto de familia

Historia
O avo Isidro migrou a cidade de Frankfurt (Alemania) en Setembro de 1967, tiña 22 anos. Marchou cun contrato para traballar nunha fundición dos bloques de motor para a BMW, e máis tarde rematou para MERCEDES. O primeiro compartía piso con tres compañeiros, ata que tres anos despois casou coa miña avoa e ela emigrou tamen a Alemania, e daquela xa viviron xuntos durante 12 anos. Os avos estaban encatados do tipo de vida que disfrutaban en Alemania porque traballaban en grandes empresas nas que disfrutaban de todos os dereitos laborais, uns bos salarios,e unha estabilidade que naqueles momentos non eran común en España.
O avo estaba moi sorprendido do ordenados e responsables que eran os Alemáns, parecianlle xente moi fría e moi serios, pero a vez eran xente moi xenerosa con quen eles apreciaban.
Isto contouno o meu pai, José miguel Fernández Gonzalez ( 49 anos).

Title
Olga Carames is a migrant
 

Aitor Capeáns Caramés · 26 febrero 2018 20:42


Family picture

Story
My mother had to go to London in the year 2000 to work as a receptionist in a hotel to help her mother pay for the studies that her mother had paid her a few years ago and when the hotel in 2003 closed she had to return to Galicia. and after having me, he went to work at the ceip Agro Do Muiño (in Ames) from Monday to Friday from 7:00 a.m. at 5:00 pm.
« Atrás