Explicación do elemento histórico
A actual Fachada do Obradoiro non é a orixinal, tivo varias reformas dende o século XVI. A de agora é unha construción barroca (feita no século XVIII) levada a cabo por Fernando de Casas Novoa.
O nome de “Fachada do Obradoiro” provén do obradoiro dos canteiros que traballaban na construción da catedral de Santiago e que se situaba na actual praza do Obradoiro.
A función da fachada é a de protexer ao Pórtico da Gloria, xa que debido ás circunstancias meteorolóxicas estábase deteriorando.
Ten uns grandes ventanais acristalados, que iluminan a fachada, e encóntranse entre as torres das Campás e a da Carraca. No medio do corpo central encóntrase Santiago Apóstolo, e un nivel máis abaixo os seus dous discípulos: Atanasio e Teodoro. No medio está a urna (que representa o sepulcro que foi atopado) e a estrela (que representa a luminaria vista polo ermitán Pelayo) entre ánxeles e nubes. Na torre da dereita, ademais de santa Bárbara e Santiago o Menor, está María Salomé, a nai de Santiago Apóstolo, e na torre da esquerda está seu pai, Zebadeo. Nesta torre tamén podemos ver a santa Susana e san Xoán.
No nivel inferior hai tres portas: a central e as laterais. A central é a máis grande, é alintelada e está enmarcada por un arco de medio punto. As outras dous portas tamén están alinteladas, son de pequeno tamaño e sobre elas hai ventanais de arcos de medio punto acristalados.
Por que esta fachada é barroca? Porque ten varios factores característicos da arquitectura barroca:
- A verticalidade reforzada polo progresivo estreitamento dos corpos que compoñen a fachada.
- A ornamentación, na que predomina a liña curva.
- A luz e o movemento, con elementos estruturales e decorativos dispostos en diferentes planos de profundidade.
Para chegar á entrada da fachada, hai que subir unhas escaleiras. Estas foron feitas por Ginés Martínez no século XVII e son de estilo barroco, aínda que son unha reforma das antigas que eran románicas, xa que a catedral experimentou varias reformas a medida dos anos, e están inspiradas polas escaleiras feitas por Jacopo Vignola, no palacio Farnesio.
As escaleiras dispóñense en forma de rombo con dúas pendentes rodeando á antiga cripta románica, coñecida como “Catedral Vella”.
Esta fachada, co tempo, converteuse nun símbolo tanto da catedral como de Santiago, polo que este elemento foi gravado na parte de detrás das moedas de 1, 2 e 5 céntimos de euro, xa que en 1999, cando se empezaron a fabricar as moedas de euro decidiuse isto. Unha curiosidade e que arredor de 7000 millóns de moedas arredor de Europa levan a fachada da catedral nunha das súas caras, e unha reflexión e que somo máis coñecidos do que pensamos e temos que valorar o noso.