Contemporary heritage in Santiago de Compostela

Título

Pavillón da Exposión Rexional Galega

Alejandra Castaño Ares, Antía Calvo Mirás · 26 febrero 2023 13:49

Localización do elemento

Parada #	Nombre	Descripción	Latitud	Longitud
1	Pavillón Artístico e Industrial	Este pavillón é o único que se conserva da Exposición Rexional de 1909 o cal foi construido para exercer de café, restaurante e salón de baile. Sigue as directrices da arquitectura de fin de século, onde se asoma un incipente modernismo. Presenta unha planta rectangular, rematada en dous miradoiros semicirculares nos lados máis estreitos e fachadas de amplios ventanais, presidindo a principal unha escaleira dobre de trazado elíptico. Ten unha decoración de xarróns e guirnaldas. Posteriormente tivo varios usos, no que destaca o actual como gardería infantil de santa Susana, dende os anos 70. Pese a que foi restaurado , a apariencia é moi similar a do pavillón da Exposición Rexional.	42,876416751	-8,548981554

Nós no elemento histórico

Imaxes do elemento

Explicación en vídeo

Contexto histórico
A orixe deste edificio remóntase a principios do século XX, cando se planificada a confluencia en 1909 de dous eventos moi importantes para Santiago do Compostela: o primeiro Ano Santo do século e a terceira e última Exposición Rexional Galega, de marcado carácter internacional.
Co motivo deste segundo acontecemento buscouse proxectar unha imaxe europea da capital galega, para o que se recurríu a arquitectos de primeiro nivel.
Así, en 1908 encargóuselle a súa construción ao arquitecto do Porriño Antonio Palacios Ramilo.
A Exposición Rexional Galega inagurouna Alfonso XIII o 24 de xullo do Ano Santo de 1909 e tivo grandes consecuencias para a economía , para a industria, o comercio local e o urbanismo da cidade. Acolleu cerca de 600 expositores e vendeu máis de 53.000 entradas ( o dobre da poboación de Santiago nesas datas), polo que teñen que habilitar residencias de estudiantes para acoller aos visitantes.
Este edificio que nos estamos estudiando, era o Pavillón de Recreo Artístico e Industrial ( é o único que se conserva na actualidade) que durante a Exposición Rexional Galega foi empregado como café, restaurante e salón de baile. Co paso do tempo os seu uso foi cambiando convertíndose en laboratorio, cine, cafetería, sede da Falanxe e finalmente nos anos 70 pasa a ser unha gardería infantil e así se mantén na actualidade.

Patrimonio material
De estilo modernista vienés, no edificio destacaban elementos que aínda perviven como os seus tres balcóns: un na fronte flanqueado por unha imponente escalinata e dous laterais a modo de miradores da alameda. A súa fachada é unha reinterpretación a modo de homenaxe ao tímpano románico do Pórtico da Gloria, con un grupo de anxos dispostos de forma radial emulando aos músicos da obra do Mestre Mateo.
O edificio ten pranta rectangular e contaba con dúas plantas: sobre o zócalo ubicábase unha amplia sala de festas que ocupaba o volumen completo ata a cubierta. Ao longo de século XX engadíuse un novo forxado que dividíu en dous niveis o que foi o gran espacio do salón. O volumen de comunicación vertical medrou en altura para acoller os últimos tramos da dobre escaleira de trazado elíptico. As grandes carpinterías sustituíronse e quedaron divididas en dous polo canto do novo forxado. Tamén ten un xardín.
Esta construción é unha das poucas que está dentro do Parque da Alameda. Este parque conta cunha extensión de 85.000m2 e ten unha gran variedade de plantas e árbores centenarias como carballos, tilos, chopos, eucaliptos, magnolios, etc. Destaca principalmente a carballeira de Santa Susana que se mantén igual dende o século XVI. Tamén chaman a atención as estatuas dedicadas a Valle Inclán, a Rosalía de Castro ou a Isaac Díaz Pardo. Recentemente inaugurouse outra dedicada a Federico García Lorca en recordo ao tempo que o poeta pasou en Compostela.
Tamén hai fontes, estanques e bancos de granito.

Patrimonio inmaterial
Un dos aspectos máis importante deste edificio é a súa ubicación. Atópase no pulmón de Santiago Compostela, na Alameda, concretamente no Paseo da Ferradura.
O topónimo Santiago de Compostela ten a súa orixe entre a historia e a lenda. O de Santiago está moi claro, cando no século IX atoparon os restos do apóstolo Santiago, pero no de Compostela hai moitas discrepancias e a maioría atribúeo erróneamente a campus Stellae "campo de estrelas". Os expertos pensan que pode vir de composita tella "terras fermosas", aínda que hai outras teorías.
Hai un xigantesco eucalipto que lle chaman a árbore dos enamorados e conta a lenda que quen se queira casar ten que dar unha volta ao seu arredor. Tamén hai un precioso abeto de 22 metros plantado por Eva Perón en 1947 durante a súa visita a Compostela ao que chaman "a Perona".

Título

Facultade de medicina e ododntoloxía de Santiago de Compostela

Antón Abalo Santamaría, Eduardo Castelo Corral, Iago Álvarez Gómez, Jairo Barreiro Brea · 27 febrero 2023 15:45

Localización do elemento

Parada #	Nombre	Descripción	Latitud	Longitud
1	Facultade de medicina		42,882540281	-8,545456165

Nós no elemento histórico

Imaxes do elemento

Explicación en vídeo

Contexto histórico
A Facultade de Medicina foi construída entre 1910 e 1928, anos nos que a nivel global tivo lugar a Primeira Guerra Mundial e anos despois as súas terribles consecuencias consecuencias. Formouse a Sociedade de Nacións, para evitar outro desastre como foi este conflito. En relación aos países Rusia pasou a ser a Unión Soviética, coa ideoloxía marxista de Lenin; Estados Unidos seguiu o seu desenvolvemento económico; en Alemaña tras a dureza do tratado de Versalles desenvolvíase o coñecido Espírito de Versalles; en Francia está época caracterízase por un gran descontento e unha gran inestabilidade económica e Xapón estendía o seu dominio por Asía.
A nivel nacional ao comezo está vixente o reinado de Alfonso XIII, co que volven os intentos de expansión coa toma de Marrocos, aínda que o control sobre esta zona non lle achegaba ningún beneficio e ademais supoñía unha perda de soldados. Polo que a crise económica e o desencanto provocan as revolucións de 1909 e 1917. Finalmente tras o desastre Annual en 1921 as tropas españolas retíranse en Ceuta e Melilla. A neutralidade de España na Primeira Guerra Mundial non evita que a finais dos anos 10 o país atópese en plena crise. A guerra colonial, a crecente organización da esquerda en partidos e sindicatos revolucionarios como a anarquista Confederación Nacional do Traballo (CNT), e a depresión económica que afecta a toda Europa conducen a España a unha crise de goberno que termina co golpe de estado do xeral Primo de Rivera en 1923, apoiado polo rei. O ditador impón un goberno totalitario que restrinxe as liberdades políticas e as demandas proletarias para conseguir unha recuperación económica. Logra estabilizar o país alcanzando acordos con estamentos tan distintos como os socialistas da Unión Xeral de Traballadores (UXT), os militares tradicionalistas e a institución monárquica.
En Galicia, a sociedade caracterízase pola concentración do poder económico en sectores minoritarios, un sistema agrícola toda vía feudal e unha crecente emigración. Ademais créanse diferentes asociación agrarias que concentran as protestas sociais, a máis destacada foi a Liga Agraria de Acción Gallega. Pero o máis salientable deste período foi a evolución do galeguismo ao nacionalismo que provoca un maior uso do galego. Para divulgar, defender, divulgar e cultivar este sentimento e idioma créanse as Irmandades da Fala que crean a revista A Nosa Terra. Forman parte desta asociación: Noriega Varela, Ramón Cabanillas, Vicente Risco ,Ramón Otero Pedrayo,... En 1918 prodúcese a I Asmablea Nacionalista Galega na que se acordou a reivindicación da autonomía integral.

Patrimonio material
A Facultade de Medicina encóntrase na calle San Francisco, que está situada entre a Praza do Obradoiro e o Convento e Igrexa de San Francisco. Antes da súa construción nesta zona encontrábanse varias casas que por mor deste edificio tiveron que ser derribadas.
Ten un estilo eclesiástico decimonónico, que ten claras influencias renacentistas e clásicas. Ten unha fachada dividida en dúas plantas separadas por unha cornisa nas que se aprecia un dobre pórtico. Destaca á abundancia de frontóns que se sitúan encima de cada fiestra e dous na entrada principal. Un de maior tamaño que se sitúa na planta superior da fachada e outro, de menor tamaño,na planta inferior. Podemos observar unha gran simetría en todo o edificio en relación as columnas, fiestras e portas.
Unha vez dentro a facultade divídese en cinco niveis e consta de nove aulas. Ao entrar pola porta podemos ver unhas escaleiras de mármore e o busto de Roberto Novoa ( un recoñecido médico).

Patrimonio inmaterial
Ao ser un edificio cunha antigüidade duns 100 anos, transmite aquela sensación de atoparte plenamente na zona vella da cidade, inda que nos arredores véxanse tendas, edificios ou vehículos sentes coma se realmente seguises naquela época.

Título

As Marías.

Celia Fuentes Fandiño, Lucía Miramontes Vigo, María Freire Buján, Mariña Formoso Pérez · 12 febrero 2023 17:31

Localización do elemento

Parada #	Nombre	Descripción	Latitud	Longitud
1	Parque Alameda	Escultura de dúas mulleres que viviron durante a dictadura franquista.	42,878321268	-8,547530793

Nós no elemento histórico

Imaxes do elemento

Explicación en vídeo

Contexto histórico
A escultura construiuse en 1993, aínda que representa a dúas coñecidas mulleres no contexto da época franquista. Viviron do 1898 ao 1980 (Maruxa) e do 1914 ao 1983 (Coralia). Naquela época Galicia estaba baixo o réxime franquista, onde había fortes represións sobre a cultura e sobre aquelas persoas que non compartisen a ideoloxía da ditadura. As Marías foron un triste exemplo destas represalias.

Patrimonio material
É obra do escultor César Lombera que se basou nunha fotografía das irmás nun dos seus paseos.
Está labrada en bronce e esculpida con detallismo e precisión, como se pode ver nos rasgos faciais e nas mans. A altura da figura ronda o metro sesenta, polo que está representada a escala real.
Foi pintada con cores moi vivas e chamativas, e cada vez que estas se deterioran, o autor volve a pintar a roupa pero de cores diferentes.

Patrimonio inmaterial
A historia das irmás Fandiño remóntase ao ano 1925. Maruxa e Coralia Fandiño eran dúas mulleres costureiras e cunha ideoloxía contraria á da dictadura, e por iso a xente, cando ían a pasear ás dúas en punto vestidas con cores vivas e moi maquilladas, adoitaba rirse delas e chamarlles ''putas'', ''locas'' e ''rojas''. Foron duramente represaliadas e incluso torturadas fisicamente, xa que se di que as levaron espidas ao monte Pedroso.
A xente non se quería ver relacionada con elas, polo que deixaron de recibir encargos e tiveron que vivir do que lles daban os veciños. Aínda así seguiron cos seus paseos, onde se lles vía moi escuálidas pero sempre coa súa vestimenta distintiva.

Título

The whispers or lovers bench

Celia Gesto Calvo, Gabriela López Abrego · 26 febrero 2023 12:12

Localización do elemento

Parada #	Nombre	Descripción	Latitud	Longitud
1	Banco de los susurros secretos	Banco semicircular	42,877261875	-8,548038527

Nós no elemento histórico

Imaxes do elemento

Explicación en vídeo

Contexto histórico
This bench was made in 1914, (the same year the world war one started) by Mariano Fernández Rangel, a municipal architect and it took 2 years to finish it.

Patrimonio material
This structure is 14 meters long and 5 matters depth,behind the kiosk, it is made with granite, hence its mechanism, the sound bounce from one side to the other, which is an effect called the gallery of whispers, although if you walk away from the bench you can´t hear anything. It was made in la Alameda, in Santiago de Compostela. Surrounding the bench there is a great variety of trees, which are also found throughout the park, some examples may be elm, oak, hackberry, lime, mulberry or plane tree... In the middle of the bench there is a shield with the symbol of Galicia between others. We didn´t saw any flowers because it was winter but in summer and spring there are a lot of different native flowers behind it.

Patrimonio inmaterial
The acoustic bench is also called by the whisper or lovers bench the first one is just because you can hear what the other person is saying despite being in the other corner, in addition the message arrives with the same intensity that was send, the second name it receives is due to the people from around thought is was made for the lovers which could talk to each other without having to be seen in public together, in there people would enjoy music from the municipal bands also. The bench has a rough texture because it is made of granite with tiny holes in all the bench.

Título

FACULTADE DE XEOGRAFÍA E HISTORIA

Carolina Díaz Oíza, Iker Galarza Ortega, Miguel Labandeira Ameijeiras, Roi Dorrego Núñez · 21 febrero 2023 10:13

Localización do elemento

Parada #	Nombre	Descripción	Latitud	Longitud
1	Facultade de xeografía e historia	Edificio neoclásico	42,878747062	-8,541593598

Nós no elemento histórico

Imaxes do elemento

Explicación en vídeo

Contexto histórico
O Rey Carlos III expulsa aos Xesuítas de todo o territorio español polo que os tres edificios que dita compañía tiña na cidade pasan a formar parte da USC que instala a súa sede principal no que foi o fogar desta orde. A Facultade de Xeografía e Historia da Universidade de Santiago de Compostela foi fundada en 1495.
Na primeira metade do século XX acolleu a Facultade de Dereito (na planta baixa), a de Filosofía e Letras (sección de Historia) na primeira planta (onde tamén se sitúa o Paraninfo) e a de Ciencias (sección de química) na terceira ( cuxos laboratorios estaban situados no faiado). A dependencia albergaba a Biblioteca Xeral e a Biblioteca América (hoxe estes edificios albergan a biblioteca da facultade).

Na segunda metade dese século, coas novas construcións no Campus Sur, o antigo edificio central converteuse na actual Facultade de Xeografía e Historia.

Patrimonio material
O edificio ten unha planta cadrada, arredor dun gran patio central construído con granito. A planta inferior ten unha galería cuberta con bóveda rebaixada mentres que os andares superiores teñen teitos rectos. A fachada neoclásica ten unha organización simétrica. Posúe dous corpos nos extremos decorados con pilastras grandes de orde xónica e fuste liso, e un corpo central con escalinata e pórtico de columnas iguais. Na parte superior hai un entaboado friso liso, sen decoración. As fiestras da primeira planta están alinteladas mentres que nas superiores cóbrense de arcos rebaixados.

No interior está o paraninfo decorado con frescos de José María Fenollera e Urbano González. Tamén, podemos destacar a preciosa Biblioteca América que garda algunha reliquia histórica.

Patrimonio inmaterial
Antes de adentrarnos neste edificio puidemos notar a rugosidade da vella fachada de pedra. Unha vez dentro da facultade percibimos unha olor a humidade, moi característico de Galicia. Ao visitar a ampla biblioteca as nosas pegadas facían un dististivo son das táboas de madeira rechiando. Estas sensacións demóstrannos a antigüidade da construcción que aínda perdura e se utiliza, debido a súa importancia como patrimonio.

Geography and History of Ames

Contemporary heritage in Santiago de Compostela « Atrás Buscar: