Contemporary heritage in Santiago de Compostela

Título

Xardín contemporáneo de San Fructuoso

Irene Vidal Rivera, Jorge Sanmartín Villanueva, Raquel Barreiro Caruncho · 26 febrero 2023 13:48

Localización do elemento

Parada #	Nombre	Descripción	Latitud	Longitud
1	Xardín do Cemiterio de San Fructuoso	O Xardín do Cemiterio de San Fructuoso está en Santiago de Compostela detrás da Praza do Obradoiro e aos pés do Pazo de Raxoi. Está situado onde se erguía antigamente a porta da Trinidade , que daba saÍda da antiga muralla da cidade. Foi eliminada no S XVIII para facilitar a construcción do pazo de Raxoi e o Hospital Real.	42,880418194	-8,546682338

Nós no elemento histórico

Imaxes do elemento

Explicación en vídeo

Contexto histórico
O Xardín de San Fructuoso foi un cemiterio de peregrinos construído no S XII (Idade Media) e utilizado durante case 5 séculos. A importancia deste lugar débese á proximidade do Hospital Real ( hoxe en día o Hostal dos Reis Católicos), e polo tanto, prestou servizo para enterrar a peregrinos de toda Europa que falecían alí. Había moitos cemiterios ao largo do Camiño de Santiago, pero este era o máis importante, xa que estaba máis cerca da tumba do Apóstolo Santiago.

No século XII a sociedade relixiosa foi o eixo sobre o que xiraron os acontecementos máis importantes en Europa. Polo que foi unha época moi marcada pola gran cantidade de peregrinacións a distintos lugares de Europa, pero principalmente a Santiago de Compostela.

A decadencia das peregrinacións, tan acusada no século XIX, supoñeu a clausura deste cemiterio hacia o ano 1830.

Patrimonio material
O xardín cuxa autoría pertence a Cristina Ansede Viz e Alberto Quintáns Arrondo, aseméllase a unha acolledora casa «verde», a cal está composta por setos de Buxo, que forman liñas paralelas á parede do Pazo de Raxoi, que forman camiños, que desembocan en estancias ou "salas" onde hai diferentes obxectos feitos de mármoles ( unhas escaleiras, uns bancos, un pequeno estanque que se enche cando chove, xa que recolle a auga de todo o xardín a través de pequenas cunetas,...) Creando así un pequeno e sinxelo labirinto. Nun dos lados podemos atopar cipreses, que se ubican paralelos ao muro e rompen coa dureza da pedra, esta pranta simboliza aos peregrinos. Tamén podemos observar no centro do xardín unha escultura coa cara de Concepción Arenal que conmemora o bicentenario da Cidade de Santiago.

Hoxe en día sabemos que o cemiterio está debaixo deste xardín con forma de labirinto, entre outros motivos grazas a unha caveira situada no muro sur da igrexa (a uns tres metros e medio de altura ) que di: "Ut video vidi. Sicut me videtis videtis." que quere dicir: "Como te ves, eu me vin. Como me ves, ti te verás."

Patrimonio inmaterial
Na actualidade, o que un día foi un camposanto, convertiuse nun pequeno xardín laberíntico, no que ningún letreiro ou cartel fai referencia ao feito de que ese lugar foi un cemiterio de peregrinos. Nunca se realizaron excavacións arqueolóxicas, pero sabemos da súa existencia pola documentación, polos antigos planos de Compostela e polos relatos de peregrinos históricos que o visitaron.

Unha das historias ou curiosidades sobre o cemiterio consistía en que o enterramento dos peregrinos, constaba en colocar unha cuncha enriba do corpo do falecido, e así eras identificado como amigo do Apóstolo. Crían que así este podería interceder por eles máis facilmente.

Os que chegaban en mellores condicións e non morrían no intento de rematar o camiño, ían visitar o cemiterio como forma de recoñecemento a aqueles que deran a súa vida pola peregrinación, adquirindo así a condición simbólica de santos.

Título

Pavillón da Exposión Rexional Galega

Alejandra Castaño Ares, Antía Calvo Mirás · 26 febrero 2023 13:49

Localización do elemento

Parada #	Nombre	Descripción	Latitud	Longitud
1	Pavillón Artístico e Industrial	Este pavillón é o único que se conserva da Exposición Rexional de 1909 o cal foi construido para exercer de café, restaurante e salón de baile. Sigue as directrices da arquitectura de fin de século, onde se asoma un incipente modernismo. Presenta unha planta rectangular, rematada en dous miradoiros semicirculares nos lados máis estreitos e fachadas de amplios ventanais, presidindo a principal unha escaleira dobre de trazado elíptico. Ten unha decoración de xarróns e guirnaldas. Posteriormente tivo varios usos, no que destaca o actual como gardería infantil de santa Susana, dende os anos 70. Pese a que foi restaurado , a apariencia é moi similar a do pavillón da Exposición Rexional.	42,876416751	-8,548981554

Nós no elemento histórico

Imaxes do elemento

Explicación en vídeo

Contexto histórico
A orixe deste edificio remóntase a principios do século XX, cando se planificada a confluencia en 1909 de dous eventos moi importantes para Santiago do Compostela: o primeiro Ano Santo do século e a terceira e última Exposición Rexional Galega, de marcado carácter internacional.
Co motivo deste segundo acontecemento buscouse proxectar unha imaxe europea da capital galega, para o que se recurríu a arquitectos de primeiro nivel.
Así, en 1908 encargóuselle a súa construción ao arquitecto do Porriño Antonio Palacios Ramilo.
A Exposición Rexional Galega inagurouna Alfonso XIII o 24 de xullo do Ano Santo de 1909 e tivo grandes consecuencias para a economía , para a industria, o comercio local e o urbanismo da cidade. Acolleu cerca de 600 expositores e vendeu máis de 53.000 entradas ( o dobre da poboación de Santiago nesas datas), polo que teñen que habilitar residencias de estudiantes para acoller aos visitantes.
Este edificio que nos estamos estudiando, era o Pavillón de Recreo Artístico e Industrial ( é o único que se conserva na actualidade) que durante a Exposición Rexional Galega foi empregado como café, restaurante e salón de baile. Co paso do tempo os seu uso foi cambiando convertíndose en laboratorio, cine, cafetería, sede da Falanxe e finalmente nos anos 70 pasa a ser unha gardería infantil e así se mantén na actualidade.

Patrimonio material
De estilo modernista vienés, no edificio destacaban elementos que aínda perviven como os seus tres balcóns: un na fronte flanqueado por unha imponente escalinata e dous laterais a modo de miradores da alameda. A súa fachada é unha reinterpretación a modo de homenaxe ao tímpano románico do Pórtico da Gloria, con un grupo de anxos dispostos de forma radial emulando aos músicos da obra do Mestre Mateo.
O edificio ten pranta rectangular e contaba con dúas plantas: sobre o zócalo ubicábase unha amplia sala de festas que ocupaba o volumen completo ata a cubierta. Ao longo de século XX engadíuse un novo forxado que dividíu en dous niveis o que foi o gran espacio do salón. O volumen de comunicación vertical medrou en altura para acoller os últimos tramos da dobre escaleira de trazado elíptico. As grandes carpinterías sustituíronse e quedaron divididas en dous polo canto do novo forxado. Tamén ten un xardín.
Esta construción é unha das poucas que está dentro do Parque da Alameda. Este parque conta cunha extensión de 85.000m2 e ten unha gran variedade de plantas e árbores centenarias como carballos, tilos, chopos, eucaliptos, magnolios, etc. Destaca principalmente a carballeira de Santa Susana que se mantén igual dende o século XVI. Tamén chaman a atención as estatuas dedicadas a Valle Inclán, a Rosalía de Castro ou a Isaac Díaz Pardo. Recentemente inaugurouse outra dedicada a Federico García Lorca en recordo ao tempo que o poeta pasou en Compostela.
Tamén hai fontes, estanques e bancos de granito.

Patrimonio inmaterial
Un dos aspectos máis importante deste edificio é a súa ubicación. Atópase no pulmón de Santiago Compostela, na Alameda, concretamente no Paseo da Ferradura.
O topónimo Santiago de Compostela ten a súa orixe entre a historia e a lenda. O de Santiago está moi claro, cando no século IX atoparon os restos do apóstolo Santiago, pero no de Compostela hai moitas discrepancias e a maioría atribúeo erróneamente a campus Stellae "campo de estrelas". Os expertos pensan que pode vir de composita tella "terras fermosas", aínda que hai outras teorías.
Hai un xigantesco eucalipto que lle chaman a árbore dos enamorados e conta a lenda que quen se queira casar ten que dar unha volta ao seu arredor. Tamén hai un precioso abeto de 22 metros plantado por Eva Perón en 1947 durante a súa visita a Compostela ao que chaman "a Perona".

Título

Estatua De Rosalía De Castro

Javier Alejandro Gonçalves Moros, Laura Mojón Villares, Rosalía Monasterio Cuesta, Sara Gómez López · 26 febrero 2023 01:41

Localización do elemento

Parada #	Nombre	Descripción	Latitud	Longitud
1	Estatua de Rosalía de Castro	A estatua conta coa escultura da figura de Rosalía como elemento principal,vese como esta sentada e apoia a súa cabeza na man, xusto debaixo vemos dúas placas, unha delas ten o nome de Manuel Murguía e Rosalía e a outra fai referencia a quen vai dirixido o monumento e o lugar onde está.Aos laterais temos o nome das obras importantes de Rosalía como Follas Novas e Cantares Gallegos.Na parte traseira temos outra escultura pero esta é de Rosalía e Murguía, xusto debaixo ten unha placa cun poema debaixo. O monumento tamén ten varias placas facendo alusión a lugares dos dous ou grupos nos que se lles recoñecía. En canto ao xardín é bastante colorido polas flores que o adornan e tamén conta con pedras que lle dan moita armonía a estatua.	42,877538000	-8,550470000

Nós no elemento histórico

Imaxes do elemento

Explicación en vídeo

Contexto histórico
Esta estatua está ubicada no paseo da Herradura no parque da Alameda,foi inaugurada en 1917 nas festas do Apostol e os seus creadores son Isidro de Benito e Francisco Cribillés.
A estatua e unha homenaxe a Rosalía de Castro tanto pola súa figura e obras como para conservar a súa memoria e as súas obras.

Patrimonio material
A estatua conta coa escultura da figura de Rosalía como elemento principal,vese como esta sentada e apoia a súa cabeza na man, xusto debaixo vemos dúas placas, unha delas ten o nome de Manuel Murguía e Rosalía e a outra fai referencia a quen vai dirixido o monumento e o lugar onde está.Aos laterais temos o nome das obras importantes de Rosalía como Follas Novas e Cantares Gallegos.Na parte traseira temos outra escultura pero esta é de Rosalía e Murguía, xusto debaixo ten unha placa cun poema debaixo. O monumento tamén ten varias placas facendo alusión a lugares dos dous ou grupos nos que se lles recoñecía.
En canto ao xardín é bastante colorido polas flores que o adornan e tamén conta con pedras que lle dan moita armonía a estatua.

Patrimonio inmaterial
O monumento conta con moitas placas nelas aparecen os nomes de obras famosas da poetísa e tamen un poema dela, así como o seu recoñecemento en demais lugares como se indica nestas placas, isto aporta máis sentido aínda ao concepto da memoria de Rosalía e da conservación das súas obras así como a súa importancia.

Título

Eucalipto de los enamorados

Diego Gonzalez Miguéns, Jorge Devesa Salgado, Mauro Fernández Pérez, Yan Maykel González Wilson · 25 febrero 2023 11:23

Localización do elemento

Parada #	Nombre	Descripción	Latitud	Longitud
1	Eucalipto centenario	Un mirador con espectaculares vistas de la catedral y de la ciudad, vale la pena acercarse hasta aquí para disfrutarlas.	42,878808259	-8,548783511

Nós no elemento histórico

Imaxes do elemento

Explicación en vídeo

Contexto histórico
El parque de la Alameda es un jardín histórico que nació en 1546 a partir de la cesión de los terrenos por parte de los Condes de Altarmira.
En la Herradura existen, además del mítico arbol de los enamorados, otros dos eucaliptos centenarios y de grandes dimensiones. Precisamente, estos tres ejemplares de la Alameda fueron de los primeros eucaliptos que se plantaron en Galicia, ya que esta especie se introdujo en la comunidad a mediados del siglo XIX gracias a las semillas que trajo de Australia el obispo Fray Rosendo Salvado.

Patrimonio material
Desde el siglo XIX, el "Eucalipto de los enamorados", situado en la Alameda , es un referente en la ciudad de Santiago de Compostela en cuanto espacios verdes se refiere. Se encuentra en el tramo final de del paseo de la Alameda que lleva a la Puerta de los Leones.
Se trata de un eucalipto centenario desde el que se pueden apreciar unas vistas espectaculares de la Catedral de Santiago, El Hostal de los Reyes Católicos, la Universidad de Medicina y el Palacio de Raxoi.
El eucalipto tiene entre 120-140 años de antigüedad, una altura aproximada de 40 metros, 5 metros de diámetro su tronco y 26 metros de diámetro su copa.
En el siglo XVIII cuando los viajes transoceánicos fueron más rápidos las especies vegetales entraron en Europa y se convirtieron en elementos importantes de los parques urbanos y se destinaban a embellecer las zonas de ocio de las ciudades.
Alrededor del tronco del árbol se construyó un banco para que la gente de la ciudad y los turistas pudiesen disfrutar de las vistas panorámicas de la zona vieja de la ciudad.

Patrimonio inmaterial
Cuenta la tradición que para casarse hay que dar una vuelta al banco. A la vista de la multitud de inscripciones en el tronco en todos los idiomas y de la cantidad de gente que podemos ver habitualmente a su alrededor, se ha convertido en una de las actividades que nadie puede perderse cuando viene a Santiago: enamorados, los que quieren enamorarse o simplemente los que quieren disfrutar de unas vistas inolvidables.
El banco que rodea el tronco, es un buen lugar para leer, descansar, charlar y disfrutar viendo sentado enfrente, en un banco, la estatua más representativa de Valle Inclán al que mucha gente aún recuerda paseando por la ciudad y en sus cafés.
En invierno y otoño podemos disfrutar de las sensaciones de la lluvia "orballo" sobre la ciudad y de los colores tristes y melancólicos del paisaje, y en los días soleados, de las gentes paseando, haciendo deporte, de los los olores de las flores y de la vida de Santiago.
En San Valentín se organizan fiestas para celebrar el día y el ayuntamiento decidió construir el banco para animar a la gente a disfrutar del entorno y de las vistas.

Título

Os elementos do muro de San Paio de Antealtares localizada na Praza da Quintana de Vivos .

Alain Barbazán Blanco, Alberth Jose Altuve Parra, Alejandro Besada Duarte, David Nicolás Chiru · 25 febrero 2023 13:41

Localización do elemento

Parada #	Nombre	Descripción	Latitud	Longitud
1	Praza da Quintana de VIvos .	Básicamente é aqui onde se atopa o patrimonio historico do que imos falar ... Recomendase levar abrigo polo frio e tamén moitas ganas de aprender .	42,880454729	-8,543679267

Nós no elemento histórico

Imaxes do elemento

Contexto histórico
El fascismo resiste en la Praza Quintana con el recuerdo de José Antonio Primo de Rivera labrado en piedra .El nombre del fundador de Falange Española sigue adornando los muros del monasterio de San Paio de Antealtares , que recorren la céntrica plaza compostelana que a diario atraviesan miles de personas. El fundador de la Falange , la fuerza española de ultraderecha inspirada en el fascismo italiano de Mussolini , está muy presente en la capital gallega 86 años después de su fusilamiento , esto hizo que el Primo Rivera fuese un gran símbolo hasta el punto de ser enterrado en el Valle de los Caídos junto al dictador Francisco Franco. San Paio de Antealtares no es solo un monasterio de clausura , sino que sus paredes, además de más de una veintena de ,monjas benedictinas , guardan también el museo de Artes de Sacro de San Paio de Anteltares .

Patrimonio material
Los elementos del muro se localizan en un lateral del monasterio de San Paio de Antealtares ... Los elementos que están por hablar se localizan en un muro de altura indeterminada de granito de origen mediaval .

Pero al tratarse de los elementos de ese muro , mejor comencemos con los elementos .

-Un elementos visible es el nombre gravado ... En el muro se muestra el nombre de ''JOSE ANTONÍO PRIMO DE RIVERA'' gravado mediante unos instrumentos de tipología desconocida .

-Otro punto a destacar , es un cuadro ... El elemento se trata de un texto sobre una lámina de posible marmol que a su vez está enmarcado con una aleación metálica rectangular con decoración .

-Y otro elemento más es la cruz ... Esta cruz se trata de una de la tipología católica . Esta cruz está echa de unos materiales desconocidos a primera vista y posee unas medidas incognitas .

Patrimonio inmaterial
Este muro de San Paio no lleva consigo muchos sucesos que se consideren patrimonio inmaterial.
Por lo que pudimos averiguar:San Paio fue un niño martirizado en Córdoba el cual fue degollado por los musumalnes, una suceso que esta ilustrado en la fachada del templo.
También el muro hace recordar a una lápida que representa la formación del Batallón Literario organizado por los universitarios compostelanos para defensa de Galicia contra las Tropas de Napoleón.

Geography and History of Ames

Contemporary heritage in Santiago de Compostela « Atrás Buscar: