Historia
Alfredo Boullón González, hoxe en día meu avó, daquela un rapaz cativo criado en tempos da represión, foi un rapaz nado no ano 1946, en Galicia, na Galicia da posguerra, nunha pequena parroquia do concello de Ames: Tapia. Sendo o mediano de tres irmáns (poucos para aqueles tempos), foi o que tivo menos oportunidades. Sempre viviu coidando do gando dos seus pais e cultivando as fincas familiares, a típica gandaría e agricultura galega que tan común era anos atrás. Seu irmán maior, adicouse á relixión, converteuse en cura, e ben fose por paixón ou por obriga, certamente enviar os fillos aos postos eclesiásticos era unha praxis común tamén hai tempo atrás. O irmán pequeno marchou cara Suíza como tantos outros galegos na procura dun posto de traballo mellor. Os anos que botou alí fixéronlle aprender idiomas aínda que fose á forza, pois non tiña outra maneira de comunicarse. Ese mesmo feito axudoulle a que ata hoxe en día se adicase á hostalaría. Pero esta historia non trata deles, senón do mediano, do pai do meu pai. Alfredo pois, non marchou da terra cara outros países, nin moito menos se adicou a postos relacionados ca igrexa, él estivo traballando na construción. Iniciado dende ben cativo, arredor dos 14 anos (como el mesmo lembra), seguiu en dito posto de traballo toda a súa vida, sempre vivindo na contorna de Ames co que os tempos llelo permitiían. Na entrevista, tamén nos relata, sempre coa súa característica maneira de contar historias, como el viviu diferentes experiencias, anécdotas e vivencias que son de grande interese a nivel de historia no mencionado Ames.